fotografia otworkowa

Jon Grepstad Pinhole photography Moneta Camera Obscura Digital Camera Obscura Why pinhole camera

Historia cd

Odrodzenie fotografii otworkowej

W połowie lat sześćdziesiątych XX wieku kilku artystów, niezależnie od siebie, zaczęło eksperymentować z techniką otworkową - Paolo Gioli we Włoszech, Gottfried Jäger w Niemczech, David Lebe, Franco Salmoiraghi, Wiley Sanderson i Eric Renner w USA. Tak się złożyło, że wielu z tych artystów pracowało z kamerami wielootworkowymi. Wiley Sanderson był profesorem fotografii na Uniwersytecie Georgia i uczył fotografii otworkowej od roku 1953 do 1988. W tym czasie, jego studenci zbudowali 4356 aparatów otworkowych (Renner 1995:53).
Nad fotografią otworkową pracowało także dwóch naukowców: Kenneth A. Connors w USA i Maurice Pirenne w Wielkiej Brytanii. Connors przeprowadził badania nad definicją i rozdzielczością otworków. Jego odkrycia były publikowane w wydawanym przez niego periodyku "Interest". Pirenne używał fotografii otworkowej do studiów nad perspektywą, które zawarł w swojej książce "Optics, Paiting and Photography" (1970).
W 1971 r. The Time-Life Books opublikowało "The Art of Photography" (w popularnej serii Life Library of Photography) i załączyło jedno z panoramicznych zdjęć otworkowych autorstwa Erica Rennera. W 1975 r., w czerwcowym wydaniu "Popular Photography", opublikowano artykuł "Pinholes for the People", oparty na trwającym miesiąc projekcie Phila Simkina, który w Philadelphia Museum of Art rozstawił 15 000 ręcznie skonstruowanych i załadowanych kliszami aparatów otworkowych. Ludzie, którzy przychodzili do muzeum, brali aparat, wykonywali zdjęcie. Odbitki, wykonane w muzealnej ciemni, były następnie eksponowane w muzeum.
W latach siedemdziesiątych XX w., fotografia otworkowa stawała się coraz bardziej popularna. Wielokrotne otworki stały się rzadkie. Wielu fotografów otworkowych eksperymentowało z procesami alternatywnymi. Opublikowano sporo artykułów i książek, między innymi Jim Shull's "The Hole Thing: A Manual of Pinhole Photography". Stan Page z Utah, wiodący historyk fotografii otworkowej, zebrał 450 artykułów o fotografii otworkowej, opublikowanych po 1850 r. Jednakże w USA, krytycy wykazywali skłonność do ignorowania fotografii otworkowej w sztuce, podczas gdy w Europie Paolo Gioli i Dominique Stroobant byli w centrum zainteresowania. W Japonii, otworkowe camera obscura, zaczął robić Nobuo Yamanaki, we wczesnych latach siedemdziesiątych XX w. Chociaż fotografia otworkowa zaczęła być popularna, tylko niektórzy artyści byli świadomi prac wykonanych przez innych. Występowała różnorodność podejść i skonstruowanych aparatów.
W 1985r Lauren Smith opublikował "The Visionary Pinhole", pierwszą szeroką dokumentację różnorodności fotografii otworkowej.
Pierwsza, narodowa wystawa fotografii otworkowej w USA, była zorganizowana przez Willie Anne Wright w Instytucie Sztuki Współczesnej w Muzeum w Virginii w 1982 r.
W 1988 r. miała miejsce pierwsza, międzynarodowa wystawa "Through a Pinhole Darkly", zorganizowana przez Muzeum Sztuk Pięknych w Long Island. Wystawiono aparaty i zdjęcia pochodzące od 45 artystów.
Druga, międzynarodowa wystawa, została zorganizowana w Hiszpanii, w tym samym roku, w Muzeum Sztuki Współczesnej w Sewilli, a składała się z prac dziewięciu fotografów.
Trzecia, międzynarodowa wystawa, odbyła się w Centrum Sztuki Współczesnej w Santa Fe w Nowym Meksyku, również w 1988 r. Według Rennera (1995:94), esej Jamesa Hugunina "Notes Toward a Stenopaesthetic" w katalogu wystawy w Santa Fe, zawierał większość z analiz o fotografii otworkowej z lat osiemdziesiątych XX w.
Książka Erica Rennera "Pinhole Photography - Rediscovering a Historic Technique", opublikowana w 1995 (drugie wydanie w 1999), wspomina większość artystów otworkowych aktywnych w latach osiemdziesiątych i zawiera ich przykładowe prace. Odniesienia do kilku współczesnych niemieckich artystów otworkowych, którzy nie zostali załączeni w książce Rennera, można znaleźć w literaturze poniżej.
Według Rennera (1995:90), co najmniej sześć komercyjnych kamer otworkowych zostało wyprodukowanych w latach osiemdziesiątych XX w. Według mojego rozeznania rynku, w grudniu 2003 r. na rynku było co najmniej 48 kamer, 18 producentów z USA, Europy, Australii i Azji.
The Pinhole Resource, międzynarodowe centrum informacyjne i archiwizacyjne fotografii otworkowej, zostało założone przez Erica Rennera, w 1984 r. Pierwszy numer "Pinhole Journal" ukazał się w grudniu 1985 r. Pismo przestało się ukazywać po 22 latach, w grudniu 2006 roku. Jego archiwum zawiera ponad 4000 zdjęć. Dziennik opublikował prace wielu artystów otworkowych z różnych krajów.
Wraz z pojawieniem się Internetu, fotografia otworkowa zaczęła występować online. Jednym z pierwszych artystów, publikujących swoje prace w Internecie, był Harlan Wallach. W styczniu 1995 r. Richard Vallon z Louisiany założył w sieci "Pinhole Resource". Dziś wyszukiwarki internetowe podają wiele adresów. W kwietniu 1997 r. strona "Pinhole Visions" pojawiła się na rynku, w celu wspierania fotografii otworkowej, zarówno jako formy sztuki, jak i aktywnego uczenia się. Przez lata była to najważniejsza strona otworkowa, z nowościami, wydarzeniami, galerią, linkami do zasobów, wykazem fotografów otworkowych, forów o fotografii otworkowej i list dyskusyjnych. W styczniu 2004 r. zmniejszono skalę i zmieniono nazwę na "The Pinhole News". Później wrócono do nazwy "Pinhole Visions". Nadal jest to główna strona z wiadomościami i wydarzeniami otworkowymi; zawiera też użyteczne linki do większości otworkowych zasobów edukacyjnych.
W czerwcu 2004 roku garstka członków założyła the f295 discussion forum. Do października 2008 r. na forum zarejestrowało się około 2000 użytkowników, gromadząc ponad 1GB w pełni przeszukiwalnych danych online - informacji o fotografach, szczegółowych planów budowy i modyfikacji aparatów otworkowych, diagramów i informacji archiwalnych.
Pierwszy "Worldwide Pinhole Photography Day (WPPD)" (Światowy Dzień Fotografii Otworkowej) odbył się 29 kwietnia 2001 r. 291 uczestników z 24 krajów przysłało fotografie. Na drugi WPPD, w kwietniu 2002, zgłoszono 903 zdjęcia, autorstwa wielu różnych fotografów otworkowych z 35 krajów; pliki przesłano na serwer galerii online. W trzecim WPPD, były to już 1082 zdjęcia z 43 krajów. W 2006 liczba fotografii wyniosła 2267 z 60 krajów. W roku 2007 na serwer galerii przesłano 2943 zdjęcia z 68 krajów.

Strona: 1 2 3 [4] 5 6